Teknolojia imebadilisha Dunia, lakini haipaswi kubadilisha maadili yetu

Katika zama hizi za maendeleo makubwa ya sayansi na teknolojia, jamii ya Kitanzania inashuhudia mabadiliko makubwa katika namna watoto wanavyokua, kujifunza na kuishi.

Mitandao ya kijamii, simu janja, michezo ya mtandaoni na televisheni zimekuwa sehemu ya maisha ya kila siku kwa vijana na hata watoto wadogo, wakati teknolojia inaleta fursa nyingi za kielimu na mawasiliano, pia imekuwa chanzo cha changamoto kubwa katika malezi, mienendo na maadili ya watoto.

Ni ukweli usiopingika kwamba mafundisho ya dini yamekuwa nguzo muhimu katika kujenga utu, uadilifu na hofu ya Mungu kwa watoto lakini pia malezi ya kidini humfundisha mtoto kuheshimu wazazi, viongozi, na jamii kwa ujumla, pamoja na kutambua thamani ya kufanya mema na kujiepusha na maovu.

Kwa mfano, mafundisho ya Uislamu yanasisitiza juu ya taqwa (uchaji Mungu) na utiifu, ilhali Ukristo unahimiza upendo, uaminifu na unyenyekevu.

Ukuaji wa teknolojia umeleta changamoto mpya katika malezi ya watoto, leo hii, mtoto wa miaka kumi anaweza kumiliki simu janja yenye uwezo mkubwa kuliko kompyuta.

Hata hivyo, matumizi yasiyo na udhibiti yamepelekea baadhi ya watoto kupoteza maadili, kuathiriwa na maudhui yasiyofaa kama video za utovu wa nidhamu, lugha chafu, na picha zisizofaa kwa umri wao.

Kwa mfano, kumekuwepo na visa vya watoto kusahau kusali, kuhudhuria ibada, au hata kuzungumza na wazazi wao kwa sababu ya kutumia muda mwingi kwenye mitandao ya kijamii, Mengine ni kama kupungua kwa heshima kwa wakubwa, kutojali masomo, na kuiga tamaduni za kigeni zinazopingana na maadili ya Kitanzania.

Mafundisho ya dini yana nafasi ya kipekee katika kuandaa vijana kuwa viongozi bora wa kesho, dini humjenga mtoto kimaadili tangu akiwa mdogo, ikimfundisha tofauti ya mema na mabaya.

Kupitia madarasa ya dini, ibada za pamoja, na malezi ya kiroho, mtoto hujifunza kujitambua na kutambua wajibu wake katika jamii.

Kwa mfano, kijana anayelelewa katika maadili ya dini atajiepusha na vitendo kama wizi wa mtandaoni, udanganyifu wa mitihani kwa kutumia teknolojia, au matumizi mabaya ya mitandao. Atajua kuwa teknolojia ni chombo cha maendeleo, si chanzo cha upotovu.

Katika jamii ya Kitanzania, msemo “mtoto ni wa jamii” una maana kubwa, malezi si jukumu la mzazi pekee, bali ni wajibu wa wote yaani wazazi, walimu, viongozi wa dini na jamii kwa ujumla.

Wazazi wanapaswa kuhakikisha watoto wanapata muda wa kujifunza dini na kutumia teknolojia kwa uangalizi pia viongozi wa dini nao wanapaswa kutumia majukwaa yao kufundisha wazazi na vijana namna ya kuishi maisha ya kiroho katika dunia ya kidijitali.

Kwa mfano, makanisa na misikiti vinaweza kuanzisha programu maalum za maadili na teknolojia ili kuwasaidia vijana kutumia mitandao kwa njia chanya kama kujifunza, kueneza ujumbe wa amani na kufanya biashara halali.

Teknolojia imebadilisha dunia, lakini haipaswi kubadilisha maadili yetu, malezi ya dini yanabaki kuwa ngao ya mwanadamu katika mapambano dhidi ya mmomonyoko wa maadili, watoto wanaolelewa katika misingi ya dini watakuwa raia wema, wachapa kazi, na viongozi wenye uadilifu.

Jamii ya Kitanzania inapaswa kukumbuka daima kuwa malezi bora si jambo la hiari, bali ni wajibu mtakatifu, tumuunge mkono mzazi, tuimarishe taasisi za dini, na tuwalee watoto wetu katika hofu ya Mungu ili kuijenga Tanzania yenye kizazi kinachothamini maadili, maendeleo na utu.